De betekenis van finale kwijting in een vso

De betekenis van “finale kwijting” in een VSO

Wellicht heb je de term hier en daar wel eens gehoord of gezien: finale kwijting. Wat houdt dit begrip eigenlijk in en waarom wordt dit opgenomen in een (beëindigings)overeenkomst? In dit artikel leggen we je het graag uit aan de hand van een uitspraak van het Amsterdamse Hof.

Reorganisatie

De situatie is als volgt. Werkneemster wordt als gevolg van een reorganisatie boventallig verklaard. Haar functie wordt ondergebracht bij een andere afdeling binnen de onderneming en komt daarmee te vervallen. Als gevolg van de boventalligverklaring, biedt werkgever werkneemster een beëindigingsovereenkomst aan en komen partijen een beëindigingsovereenkomst overeen, getekend op 30 september 2016 met een einddatum 1 februari 2017. In de beëindigingsovereenkomst was een artikel over finale kwijting opgenomen.

Vorderingen

Na het tekenen van de beëindigingsovereenkomst daagt werkneemster werkgever alsnog voor de rechter. Zij stelt dat werkgever toerekenbaar tekortgeschoten zou zijn in de nakoming van de arbeidsovereenkomst door haar haar werkzaamheden te ontnemen. Zij vordert daarbij inkomens- en pensioenschade.

Rechtbank en Hof

In eerste aanleg heeft de kantonrechter de vorderingen afgewezen. Immers, met het overeenkomen en tekenen van de beëindigingsovereenkomst hebben partijen over en weer elkaar finale kwijting verleend. Werkneemster is het hier niet mee eens, en stelt hoger beroep in bij het Amsterdamse Hof.

Ook daar vangt werkneemster bot want het Hof neemt het oordeel van de kantonrechter over. Het Hof is van oordeel dat de beëindigingsovereenkomst tussen partijen op juiste wijze overeengekomen is. Werkneemster heeft niet kunnen onderbouwen dat werkgever in strijd met dwingendrechtelijke bepalingen zou hebben gehandeld, daar waar werkgever wel heeft aangetoond dat het reorganisatieproces zorgvuldig is gegaan en werkneemster op behoorlijke wijze was ingelicht over de consequenties van de boventalligverklaring.

Het hof stelt daarbij voorop dat de ruimte voor een beroep op dwaling bij een vaststellingsovereenkomst in het algemeen niet groot is, omdat de strekking van een dergelijke overeenkomst is dat zij een einde maakt aan onzekerheden en omdat partijen in beginsel geen beroep op dwaling toekomt ten aanzien van hetgeen waarover juist werd getwist of onzekerheid bestond (HR 15 november 1985, ECLI:NL:HR:1985:AC4400). Daarbij komt dat partijen “finale kwijting” zijn overeengekomen waarmee zij aangeven dat ze “over en weer niets meer van elkaar te vorderen hebben”. Alle eventuele vorderingen die uit de arbeidsovereenkomst voortvloeien vallen daarmee onder dit beding, zo ook de vorderingen van werkneemster.

De formulering van het artikel over finale kwijting zag bovendien op alle bestaande en toekomstige geschillen.

Tot slot neemt het Hof mee in haar overweging dat werkneemster juridische bijstand had tijdens het aangaan van de beëindigingsovereenkomst en is zij dus evenmin in haar rechtspositie geschaad.

Door niet tijdig te ageren tegen de boventalligverklaring en de beëindigingsovereenkomst te ondertekenen zonder zich binnen de wettelijke bedenktijd te herroepen, is er een einde gekomen aan haar carrière bij werkgever.

NOVO’s tip

De reden achter het opnemen van een artikel over finale kwijting is rechtszekerheid. Partijen moeten er over en weer vanuit kunnen gaan dat een kwestie, zaak of geschil volledig afgesloten kan worden. Vanaf het moment dat partijen akkoord bereiken over een beëindigingsovereenkomst (al dan niet in een reorganisatie) heeft de werknemer een bedenktijd van 14 dagen (7:670b lid 2). Maak gebruik van dit recht door je goed te laten informeren over jouw beëindigingsovereenkomst. Juridische bijstand nodig tijdens of na het tekenen van een beëindigingsovereenkomst? Neem contact op met NOVO Advocatuur en Mediation via  info@novo-advocatuur.nl of 076-2056040.